عقده هاى بدخیم

ترس های من چیزهایی هستند که همیشه آن ها را پنهان می کنم. حتی از خودم. اما جایی ست که همه آن ها بیرون می ریزند و مرا دنبال می کنند. آدم روی خواب هایش-کابوس هایش- که اختیاری ندارد و انجا همان موقعیتیست که ترس هایی که توی هزار سوراخ پنهان کرده ام بیرون می ریزند. ترسناک ترین خواب های من مربوط به زلزله و جنگ و گیر افتادن توی اتاقی پر از حشره های غول پیکر است. اما کابوسی که بیشتر از همه تکرار می شود و مرا در خواب به گریه می اندازد خواب او ست. حضورش کارهایش و نگاه هایش توی خوابم کافی ست همه ی رویاهای خوب را فراموش کنم و تمام روزم را با یادآوری این کابوس به خود بلرزم.